Favaroto
Lathyrus tuberosus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Pese-rouge, Aglan-de-terro, Vessarot, Favaroueto, Favoueto.
Noms en français : Gesse tubéreuse, Gland de terre.
Descripcioun :La favaroto o aglan-de-terro es uno planto escaladarello que trachis dins li prado umido emé de sòu prefouns. Li fueioun soun groupa pèr douas emé de vediho. Fai de grapo de 2 à 7 gròssi flour d'un roso viéu.
Usanço :Li racino soun manjadisso cuecho au four, an un goust agradiéu proche dóu patanoun. Ramentan que vau miés pas manja li grano di Lathyrus malodi lou latirisme.
Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,2 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lathyrus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Prado umido
- Ribiero
- Ermas
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Lathyrus tuberosus L., 1753
Reviro-menut(-negre)
Vincetoxicum nigrum
Apocynaceae
Nom en français : Dompte-venin noir.
Descripcioun :Aquéu reviro-menut, adounc negre, èi lou cousin un pau mens coumun que lou classi. Es eisa de lou destria, lou tout èi de lou vèire, emé si pichòti flour negro e pelouso. Li fueio soun óupousado e lusènto.
Usanço :Sabèn pas s'èro emplega à passa tèms contro li pougnaduro de vipèro, en emplastre, coume lou reviro-menut. Fau saupre que li racino, majamen, soun proun empouisounanto.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Vincetoxicum
Famiho : Apocynaceae
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo :
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Camin
- Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Vincetoxicum nigrum (L.) Moench, 1802